Γρηγόριος (έξαρχος) - Definition. Was ist Γρηγόριος (έξαρχος)
Diclib.com
Wörterbuch ChatGPT
Geben Sie ein Wort oder eine Phrase in einer beliebigen Sprache ein 👆
Sprache:     

Übersetzung und Analyse von Wörtern durch künstliche Intelligenz ChatGPT

Auf dieser Seite erhalten Sie eine detaillierte Analyse eines Wortes oder einer Phrase mithilfe der besten heute verfügbaren Technologie der künstlichen Intelligenz:

  • wie das Wort verwendet wird
  • Häufigkeit der Nutzung
  • es wird häufiger in mündlicher oder schriftlicher Rede verwendet
  • Wortübersetzungsoptionen
  • Anwendungsbeispiele (mehrere Phrasen mit Übersetzung)
  • Etymologie

Was (wer) ist Γρηγόριος (έξαρχος) - definition


Γρηγόριος (έξαρχος)         
Γρηγόριος ονομαζόταν ένας Βυζαντινός αξιωματούχος, ο οποίος υπηρέτησε επί αυτοκράτορα Ηρακλείου, καταλαμβάνοντας το αξίωμα του εξάρχου Αφρικής (Καρχηδόνας). Στις δογματικές έριδες των μέσων του 7ου αιώνα τάχθηκε με την πλευρά των Ορθοδόξων, με αποτέλεσμα την περίοδο αυτή το εξαρχάτο να γίνει καταφύγιο για τους διαπρεπέστερους εξ αυτών (π.
Γρηγόριος (έξαρχος Ραβέννας)         
Ο Γρηγόριος ήταν Βυζαντινός αξιωματούχος, πατρίκιος και έξαρχος Ραβένας περίπου μεταξύ 619 και 626, και 666-678. Υπάρχει μία θεωρία ότι ο Γρηγόριος πατρίκιος σχετίζεται με τη δολοφονία των δουκών του Φρίουλι Κάκο και ΤάσσοISACIO, Dizionario Biografico degli Italiani, Volume 62, (2004) di Gianluca Borghese μεταξύ 619 και 625, αν αληθεύει, τότε ο Έξαρχος Γρηγόριος της περιόδου 666-678 μπορεί να ήταν άλλο πρόσωπο με το ίδιο όνομα.
Γρηγόριος Λευίτης         
ΈΛΛΗΝΑΣ ΜΟΥΣΙΚΌΣ
Γρηγόριος Λευΐτης; Γρηγόριος Πρωτοψάλτης ο Βυζάντιος
Ο Γρηγόριος Λευΐτης ο Βυζάντιος ήταν μουσικός της βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής και ένας από τους τρεις ιδρυτές της νέας μουσικής γραφής.

Wikipedia

Γρηγόριος (έξαρχος)
Γρηγόριος ονομαζόταν ένας Βυζαντινός αξιωματούχος, ο οποίος υπηρέτησε επί αυτοκράτορα Ηρακλείου, καταλαμβάνοντας το αξίωμα του εξάρχου Αφρικής (Καρχηδόνας). Στις δογματικές έριδες των μέσων του 7ου αιώνα τάχθηκε με την πλευρά των Ορθοδόξων, με αποτέλεσμα την περίοδο αυτή το εξαρχάτο να γίνει καταφύγιο για τους διαπρεπέστερους εξ αυτών (π.